Yosemite National Park, Kings Canyon & Sequoia National park

De week na het bezoek aan de familie Maddox verliep weer heel vlot en met veel plezier. De dagen dat ik op kantoor aanwezig was staan vooral in het teken van het in elkaar zetten van de presentatie en proberen een duidelijk verhaal te maken van de agrarische sector in US, Australië, Rwanda, Nederland, Ierland en Brazilië. Vorige week o.a. gesproken met de ‘rural managers’ van Brazilië en Ierland die mij zeer duidelijk hebben beschreven wat de situatie in die landen is op dit moment en hoe het zich zal gaan ontwikkelen naar de toekomst toe. Ook weer een boer mogen bezoeken, het bedrijf heette Casa de Fruta en zat momenteel in de vijfde generatie van het familiebedrijf. Deze familie kwam oorspronkelijk uit Italie. Erg leuk gesprek en weer veel van geleerd.

Na al deze interessante dingen kwam het weekend ook langzaam in zicht; vrijdag even met een aantal collega’s naar een bar geweest hier na het werk en daarna wat gegeten met Nederlandse collega’s die hier ook een opdracht moesten doen voor een week. Zaterdagochtend vertrok ik samen met een collega van de Rabobank genaamd Kayno naar Yosemite National Park. Dit park is wereldwijd bekend en dit was ook te zien tijdens deze dag; al die chinezen, damn! Om 7.30 vertrokken we met de auto naar het park, na een rit van ongeveer anderhalf uur moesten we nog ontbijten en wat doe je dan als Amerikaan; ontbijten in de McDonalds. Na twee McMuffins gegeten te hebben vervolgde we onze autorit richting het park.. de weg bestond uit stijle berghellingen en bochtige wegen, heerlijk om te rijden dus. Eenmaal in het park aangekomen was onze eerste stop bij een mooi uitkijkpunt over de valley.

Daarna reden we door het park naar de valley toe om daar even te lunchen met prachtig uitzicht op verschillende watervallen.

Ik vond dat we wel genoeg toeristen hadden gezien dus probeerde Kayno (42 jaar) over te halen om een uitdagende ‘hike trail’ te doen, vrij vertaald als wandeling naar de top van de berg ;). Hij dacht dat zijn conditie wel in orde was, maar na een kwartier bergopwaarts gelopen te hebben begon hij te hijgen en te steunen dus besloten we het maar rustig aan te doen naar boven. De volledige route duurde ongeveer 3,5 uur maar je kon ook een route doen van ongeveer 1,5 uur. Hier besloten we dan maar voor te gaan. Met veel moeite kwamen we eindelijk bij de ‘Columbian outlook’. Hier werd ons meteen aangeraden om nog een stukje door te lopen (bergopwaarts) naar de ‘onderkant’ van de waterval. Na nog een half hijgen en steunen kwamen we aan op deze plek; het was zeker de moeite waard om dit punt te bereiken, echt gaaf om de waterval van zo dicht bij te zien.

Toen weer terug naar beneden en voor we het wisten stonden we weer onderaan de berg. Met een voldaan gevoel stapte we na een hiking trail die ongeveer 4 uur heeft geduurd weer de auto in op weg naar huis. Onderweg besloten we nog even te gaan eten in het casino en een klein gokje te wagen – uiteraard zonder al te veel succes. Om 23.00 lag ik gesloopt in bed met aan alle kanten spierpijn J.

De volgende ochtend besloot ik eens om ‘uit te slapen’, het gebeurde dus dat ik weer uit mezelf om 8.00 wakker werd. Toen er maar uit gegaan om me voor te bereiden op de trip van zondag. Vandaag ging ik nog een national park bezoeken: Sequoia National Park: bekend van de grootste boom ter wereld (Bassie & Adriaan). Na even rustig ontbeten te hebben en me ingelezen in het park reed ik om 10.00 (vandaag wel alleen) naar het park toe. Na een uur kwam ik al terecht in de middle of nowhere waar ik dit mooie benzine station tegenkwam.

Daarna begonnen de bergtoppen zich al langzaam te vormen en begonnen de stijle en bochtige bergwegen zich weer te vormen. Gelukkig is dit park iets minder toeristisch dus reed veelal zonder andere auto’s heerlijk over die mooie bergwegen met prachtige uitzichten. Het weer was ook prima vandaag, net als die dag daarvoor overigens: 30 graden en zon. Na ongeveer twee uur gereden te hebben vanaf Fresno kwam ik aan bij de ingang van het park. Meteen even naar een visitor centre gereden om te vragen wat ik kon gaan doen vandaag. Ze adviseerde me om eerst de bergweg te nemen die uitzicht bood op de Kings Canyon om vervolgens door het park te rijden naar de grote bomen en andere mooie uitzichtpunten. Ze gaf wel aan dat ik een tikkeltje moest haasten om alles te kunnen zien gezien het park iets groter was dan ik had verwacht.. oeps!

Dus zo vertrok ik vanaf daar naar de mooie bergweg die ongeveer een uur duurde en de mooiste uitzichten op Kings Canyon gaf, veel watervallen, mooie snelstromende rivieren en heerlijke bochtige bergwegen waar je lekker overheen kon scheuren.

Na al dit moois reed ik terug via een andere weg langs het Hunt Lake; zonder al te veel verwachtingen reed ik die weg ernaar toe, maar eenmaal daar aangekomen viel mijn mond open verbazing hoe mooi en rustgevend, heerlijk. Oordeel zelf maar:

Daarna mijn weg vervolgd door het park heen waar de wegen alsmaar sneeuwachtiger (maar nog steeds goed te doen in korte broek en t-shirt) werden en ik toch wel op hoogtes kwam die ik nog niet eerder in mijn leven bereikt had in de auto, ik reed zo rond de 8000 feet hoog wat ongeveer overeenkomt met 2,5 kilometer hoogte.

De bomen werden ook steeds dikker en hoger wat echt geweldig mooi was om te zien. Ik reed door totdat ik bij de parkeerplaats aankwam van de General Sherman Tree: De grootste en breedste boom van de hele wereld. Na een korte hike kwam ik aan bij deze boom; van een afstand lijkt hij nog niet zo groot maar als je er dan voorstaat is het niet te beschrijven hoe groot die boom is, hoe vaak zou ik er in passen??

Na deze mooie boom en veel waarschuwingen voor wilde beren vervolgde ik mijn autorit naar Moro Rock en tevens mijn laatste punt die ik vandaag zou zijn in dit prachtige park.

Eenmaal op het supersmalletje bergweggetje ernaar toe kwam ik eerst nog een ander bord tegen: namelijk de ‘hanging rock’, uit nieuwsgierigheid ben ik even gaan kijken, een klein kwartiertje lopen kwam ik aan bij de hanging rock. Ik wist niet wat ik zag, een uitzicht dat niet met woorden en/of een foto te beschrijven is; er was geen toerist te bekennen, slechts een paar eekhoorns en voor de rest was het volledig stil. Hier heb ik heerlijk een uur in het zonnetje van het uitzicht en de rust zitten genieten.

Na dit uur moest ik toch nog naar de ‘Moro Rock’ dat iets toeristischer was maar het uitzicht zeker niet minder, wederom niet met woorden of foto’s te beschrijven. Hier op de top nog met een Amerikaan gesproken die in het leger zat en F16’s vloog in Afghanistan, interessante verhalen.

Na al geweldig mooie indrukken ben ik weer langzaam richting de uitgang van het park gereden om de 8000 feet weer af te dalen op kronkelige bergwegen waar de maximumsnelheid rond de 15 kilometer per uur lag.. de remmen roken best goed moet ik zeggen J. Na twee uur rijden was ik weer thuis en besloot ik nog even door de In ’n Out Burger Drive te rijden om nog even te ‘dineren’.

Deze week bestond weer uit interessante maar zeer lange werkdagen. Dinsdag weer een boer bezocht maar deze had helaas wat minder geluk met het weer dit jaar; hagelbuien hebben zijn volledige fruitteelt vernietigd en zal dit jaar minimale tot geen inkomsten hebben, moeilijk om te zien hoe zo’n man machteloos zijn fruitbomen staat te bekijken en hier over praat.

Op kantoor is de sfeer erg leuk, wordt elke dag wel mee uit lunch genomen door verschillende mensen. Morgen gaan we met een aantal account managers bij een Mexicaan eten en volgende week staat er een lunch gepland met een grote groep collega’s als afscheid. Aankomende vrijdag ga ik vier bloemenkwekers bezoeken in de buurt van Santa Barbara waaronder twee kwekerijen van Westlandse afkomst (Van Wingerden en Overgaag). De vrijdag zal ik Santa Barbara overnachten om vervolgens zaterdag de Highway 1 af te rijden op weg naar San Francisco. Dit is een mooie kustroute die vergelijkbaar is met de Great Ocean Road in Australië. In SF zal ik zaterdagavond met Mark Bentvelzen en zijn maten een biertje gaan halen in de stad. Zondag gaan we naar de Giants – baseball game, ik blijf ook zondagavond nog in SF omdat ik maandag in de buurt (lees: 4 uur rijden) een afspraak heb op een ander kantoor van de Rabobank. Dinsdag en woensdag zal ik nog een aantal boeren bezoeken en donderdag vlieg ik alweer naar huis. Tot nu toe was het echt een geweldige ervaring.