New Zealand: Simply Beautiful

Geachte lezers,

Om mee te beginnen.. New Zealand was één van de mooiste landen die ik ooit in mijn leven heb gezien. Ik zal jullie in dit verhaal proberen te beschrijven waarom ik dit zo ervaren heb.

22 April vertrokken Sanne en ik van huis bepakt en bezakt. We mochten slechts 10 kilo bagage meenemen wat zorgde voor de nodige logistieke problemen.. met een buitentemperatuur van 20 graden in Sydney waren Sanne en ik genoodzaakt om ieder een shirt, twee truien en een jas aan te trekken gezien onze koffertjes hier te vol voor waren, best warm kan ik u vertellen.

We vlogen om 20.00 lokale tijd waardoor we rond 01.00 aankwamen in New Zealand. De eerste nacht was meteen lekker kort gezien we ’s ochtends om 09.00 de camper op moesten halen. Best even wennen om in zo een vrachtwagen te rijden. Na even wat foto’s te hebben genomen reden we rond 12 uur weg uit Christchurch op weg naar Lake Tekapo.  De route is volledig te zien in onderstaande afbeelding.

De eerste uren in de camper waren al meteen een geweldige ervaring, Michael en ik wisselden elkaar af in het rijden en de rest kon achterin de camper lekker chillen, kaarten en praten! Rond 17.00 kwamen we aan bij Lake Tekapo; supergroot meer omringd door grote bergen, echt mooi om te zien!

Elke avond waren we genoodzaakt om op een vakantie park te slapen. Gezien wij arme studenten zijn betaalden we niet voor 6 personen maar voor 4. Dit werd toch nooit gecontroleerd en bespaarde een hoop geld. Dit werkte vrijwel elke nacht dus hierdoor konden we mooi een paar extra sappies kopen.

Een aantal hoogtepunten de dagen erna waren Mount Cook en Mount Aspiring. Hier deden we verschillende ‘hikes’ (uitgestippelde wandelingen), super mooi maar behoorlijk vermoeiend. Vooral Mount Aspiring (een berg in de buurt van Wanaka) was een 2,5 uur durende wandeling bergopwaarts (Rob Roy Valley Track, voor de mensen die er zijn geweest). Om nog een beetje uitdaging te houden besloten we de terugweg hard te lopen (lees 10 kilometer). Uiteraard helemaal verrot kwamen we weer beneden aan.

De dag erna was het tijd voor de rit naar Queenstown, één van de beste steden in New Zealand. Dit stadje staat bekend om zijn beruchte feesten en heeft een beetje de karakteristieken van een skidorpje. Ook staat Queenstown bekend om zijn extreme activiteiten waaronder skydiven.

Hier hadden wij ook onze skydive geboekt, een uur van tevoren besloot ik nog even te springen vanaf 15000 ft (4,5 kilometer) in plaats van 12000 feet. Om 14.15 moesten we bij het kantoor zijn om te betalen en wat formulieren te tekenen mocht er iets fout gaan, voelde meteen vertrouwd *NOT*. Na alle formaliteiten afgerond te hebben werden we in een busje naar het vliegveldje gebracht. Hier aangekomen kregen we onze uitrusting aan en nog wat laatste informatie over hoe we moesten springen. Rond 15.30 gingen we de lucht in met in totaal 7 mensen + 7 begeleiders en 2 camera mannen. Na een korte vlucht zaten we op 9000 feet waar de eerste mensen eruit sprongen, ik begon hem aardig te knijpen toen ze eruit sprongen. Hierna vlogen we meteen door naar 15000 feet. Eenmaal daar aangekomen schoven we naar de deur van het vliegtuig en moest ik met twee benen uit het vliegtuig hangen, nog nooit zo nerveus geweest, echt niet normaal hoe hoog. Na 3 seconden sprongen we het vliegtuig uit… wat een gevoel: 65 seconde vrije val met snelheden van meer dan 200 kilometer per uur. Uiteindelijk na deze seconden ging de parachute uit en konden we heerlijk van het uitzicht genieten. Mijn benen en armen tintelde super erg maar wat een ervaring. Mochten jullie de video willen zien, klik op de volgende link: http://www.youtube.com/watch?v=ikR-2tJSyT0

Die avond besloten we het meteen maar even flink te vieren dat we nog leefden.. we gingen van kroeg naar kroeg en de avond eindigde behoorlijk laat. De volgende dag waren we tot weinig meer in staat dus besloten we even een keer uit te slapen.

Het volgende hoogtepunt stond alweer op ons te wachten in Te Anau wat het laatste dorpje is voordat je Fjordland ingaat. Na een goede nacht gingen we de volgende ochtend vroeg het Fjordland in.. echt super mooi! Het eindpunt van de dag was Milford Sounds waar we een cruise deden met geweldig mooie watervallen en bergen. Ook hebben we hier pinguïns en zeehonden gezien.

Na deze geweldige cruise reden we dag erna in een 12 uur durende rit van Milford Sounds naar Frans Jozef Gletsjer. De 30^e van April stond icehiking op de Frans Jozef op de planning. Echt bijzonder om met van die ijsschoenen op het ijs te klimmen. Daarbij was het 23 graden op het ijs wat heel bizar is, we konden het dan ook niet laten om dit even te showen door met ontbloot bovenlijf op het ijs te gaan liggen. Na de best pittige ice hike gingen we nog kajakken op het Okarito lagoon, super mooi water en heerlijk het bovenlichaam even bewegen. Na deze vermoeiende dag zaten alle hoogtepunten van New Zealand er alweer op.

We vlogen maandagochtend om 6.35 in de ochtend terug naar Sydney. Na een veel te korte nacht moesten we bij aankomst in Sydney meteen door naar de universiteit wat de boeken ingaat als één van de meest vermoeiende dagen ooit J. Maandagavond sliep ik dus behoorlijk vroeg!

Ik hoop dat ik jullie een beetje enthousiast heb kunnen maken voor New Zealand. Het is echt een geweldig mooi land waar de mensen onwijs gastvriendelijk zijn en de natuur volledig onaangetast is, simpelweg prachtig!

De foto’s van deze trip zijn te vinden op http://www.facebook.com/media/set/?set=a.10150228843862442.357035.735187441&l=c204605faa

Nu is het weer tijd voor school en werk, maar stiekem kijk ik af en toe tussendoor nog even de foto’s en filmpjes van New Zealand. De tijd gaat overigens behoorlijk snel met nog 4 lesweken voor de boeg en 2 tentamenweken. Ik heb mijn laatste tentamen op 22 juni en vertrek daarna vrijwel direct voor mijn trip langs de Oostkust van Australië, verdere plannen hiervoor volgen later.

Ik kijk weer uit naar jullie reacties.

Groeten vanuit Sydney!